Photobucket

STARS TONIGHT

fall for me, stars tonight
put quite a show on for the world
streak the skies endless
for this melancholic girl

fall for me, stars tonight
let me not be the only one
who has fallen hard and forever
without a soft place to land

fall for me, stars tonight
like tears in beers, fall fast
fall endless as i have fallen
into sadness everlast

fall for me, stars tonight
flare up this darkened world
blaze the skies endless
for this disenchanted girl

Kung ikaw ang Liwanag...

Pakislapin mo pang higit
ang taglay mong sinag.
Bulagin mo na lang
ang mugto kong mga mata;
na ayaw ng lumuha pa
o magluksa sa siphayo't
kadustaang nadarama...

Kung nariyan pa ang poot
at alab mong dumadarang,
sunugin mo na rin ang
nananaghoy kong dila.
Pigilan itong makapaglitanya pa
at maisatinig ang mga taghoy
at bagabag ng konsensya
dahil sa kabulukang nakikita.

Kung magkakagayon,
hindi ko na lang masisilayan pa
ang mga daluyong at lagablab
na salimbayang kumakaway...
pumipisan sa sinilabang diwa.
Nagbabadya ng trahedya
sa lipunang lugmok
at tigmak sa luha ng pagdaralita.

O! kaypalad nilang bulag
na wala nang nakikita.
Walang galit na nadarama.
Walang kuyom na kamaong
isinusuntok sa duguang lupa.
Walang sugat ng hinanakit
at sinimpang ngitngit
sa nagpupuyos nilang dibdib.

Sa bawat buhay na napugto,
Sa bawat dilang naumid,
sa nilagok nilang tubig
ng takot at panganib.
Sa bangungot ng pagmamalupit
nilang mga haring kumikitil
sa daing at panaghoy
ng bayan kong tumatangis!

Kung ikaw ang liwanag...
bulagin mo na lang sa iyong sinag
ang mugto kong mga mata.
Idarang sa iyong apoy
ang nananaghoy kong dila.

Kundi mo man ito magawa
hayaan mo na lang ako
na maglambitin minsan pa
sa iyong mga silahis...
mangarap ng laya
mula sa aming pagkahapis.

Madama ko man lang...
Mapatotohanan ko man lang
na nariyan ka lang sa aming piling
tumatanglaw sa amin sa gitna ng dilim.

Alay


Hahawiin ang ulap
at ipakikita ang bahaghari.
Sa panahong kailangan ng tibay,
Letra'y magsisilbing tungtungan at gabay.

Gigisingin at imumulat
sa katotohanang nagaganap
sa mundong puno ng galit
kapayapaan ang tanging hangad .

Hindi pa ma'y natapos na,
mga pangarap at halakhak.
Pag-ibig na wagas,
bakit sa isang iglap,
nawala ng lahat?

Higpit, kakapit ka
sa bughaw na alaala.
Sabay sa iyong paghimlay,
namulat yaring mga mata.
Hiningang hiram,
buhay na alay,
pag-asa at pagmamahal
sa iyo ibibigay.

Katotohang salat sa kalayaang wagas
nagniningas na alaala ang sadyang
naiwang ilaw at lakas .

Tila alikabok,
nawala ng bigla,
mga buhay na sadyang mga walang sala.
Malakas na pagsabog ang nagmulat nga,
sa mga matang natutulog,
luha'y di mapigil sa pagtulo.

Igpaw ng damdamin
hindi na napigilan.
Liwanag na hanap
Sa dilim natagpuan.
Sa gabok nagmula
Nilamon ng luha
Amang mapagpala
Kayo na po ang bahala.

Anong kagandahan
ang maaangkin?
Dugo at pangarap,
hindi na maihahambing.
Tama bang sa inosente kailangang manggaling,
Pagkatok sa hustisya na may gintong dingding?

Sa layo ng narating ay
nadinig pa rin,
mga palahaw at daing
na mga kapatid natin.
magpanting man ang tainga,
sisihin man ang dapat sisihin,
wala namang magagawa
kundi ang manalangin.


(Salamat sa mga sumuporta: Pen Palaboy, AnnaKris, Tony, Joanne, Tantrum, Maj, Zkey, Bj at Ironman)

Fallen

If ever I remain fallen
It is by choice that I will not rise
If by rising my blistered lips
Will but cease to kiss
The imprint of your sole
And my bruised forehead
Desist from touching
The very tips of your toes

Let me be fallen
If by remaining prostrate
My sallow arms
Could but brush against
The skin of your heel
And my broken back
Carry the weight of your step

Let me be fallen
If by being stricken
I remain naught
But the rag before your feet

I Miss You

Everyday and every night i fight this feelin inside
Every morning when the sun touch me it keeps creepin inside
Loneliness and sadness keeps pullin me down
My mind surrender and die
My heart says i need you around
Makin myself damn busy to all of those damn thing
Keepin the pain and just mindin my own thing

But then i realized that i gots to keep clear
Gotta tell you how i feel
Gotta show that its real
Baby girl you know youll be forever be my boo
Nobody can replace the love i had for you
All the time we spend together
It seems to last forever
But now im breakin down
And i need you girl around
I miss you

All i want is for this love to last forever
And all i needed is you and me together
But you walked away and never came back
And all i gotta do is just cry lay flat on my back
Memories of good times when we are still together
Rememberin the time when we love to see each other
Its from the time that id walked you home
Until the time that i wish i could take you home

But now your gone
Baby girl and i need you by my side
And there are tears and heart aches
that i wished that i could hide
Its your lips and your kissin the life that were livin
I know i aint dreamin coz its your love that ive been missin
Im twisted girl without you i get drifted
For all of my life its your love that i have waited
I miss you...

Panorama

i looked outside my window
i saw a stranger in the dark...
i felt scared and empty,
for there is no one at my side

shadows loomed before me,
echoes drummed inside my ear
chilling shrills molded me
into a dark and hazy fear...

loud craks of thunder
illuminated the dark story of life
changing lanes at the crossroads..
going left from right

is this the fixed direction
of this haunted soul?
i never knew any corrections
given to me by those fools

i stumbled at last..
into a rocky tavern
mildy light and beaten
real witness of the unseen....

Last Cigarette

i remember myself desolate
and you, desperate to have me
eating up all the promises
in the palm of your hands

i remember as if
it's all in the past, as if
you're not in my bed, as if
i've not made you my world while it lasted

and you reach but can't touch
anything further than flesh
and i fake a soul to surrender
and drown my tears in cigarettes

i remember other hands
that tried like yours do
rough and rushing, impatient
to have what i can no longer give

i remember them like
they never really were, like
dreams forgotten in wakefulness
like i remember you

while you reach but touch
nothing more than flesh
and i fake a soul to surrender
and drown my tears in cigarettes

Buryong




Markado ang kanilang noo...
"Mga Latak ng Lipunan"
na pinipilit pagdikitin
ang pira-pirasong bubog
ng basag nilang pagkatao.

Tila isdang pilit pinagkakasya
sa kalawanging lata.
Bolang-bakal na nakadugtong
sa tanikalang nasa paa...
parusa sa nagawang sala.
Kamelyong pilit pinasusuot
sa butas ng karayom...
sa buryong ng pagkakulong.

Sa katorse pesos maghapon
na pagkain nila,
patuloy lang na huminga,
ang pagbabago'y iniangkla
sa ulo ng tuyo...
sa itim na kanin...
sa kapeng namumutla;
kulang na nga'y kinukulangan pa.
Pikit-matang isisiksik
sa hungkag na sikmura;
sa inaanay na katawang
hindi na templo ng kaluluwa,
kundi ng kurikong,
ng buni at pigsa.

Makapagtiis man sila...
Makalaya man sila...
bilanggo pa rin ng mapanghusga
at mapang-aping sistema,
na dapat sana'y tumanggap sa kanila.

May puwang ba ang pagsusumamo?
Ang pagkatok sa nakapinid na pinto
ng lipunang pinatigas ang puso?

Saan sila tutungo?


pink shadow


bruised face and purple skin
are all that i can remember
from your last night's sweet litany
stabbing words
piercing touch
disturbing serenity
are all that i have in this solitary

acceptance is all that i need...

Time

Every tik-tak of the clock
and every syllable or rhyme
of a poetry sublime
catches us on to the dock..

of an illusion deep in slumber,
where sleep bring us the morrow
and past that we can tow,
in flocks we dream to gather.

hither to join His holy campaign
a crusade we shall call it,
to mock the spectral hordes that beat
our weaknesses inundates by bane.

hail to the time wherein we tread
in which all are habitants of flux and death.
How noble is the air we breathe
through time; adamantine thread.

Hail to the beasts, sky and sea.
Hail to the Master beyond.
He that puts us into the threshold of bond,
into a clock that bids us to see.

the hints and tastes which truly awaits us
beyond time, and through eternity,
where exist not the dingy
and exist not the thoughts of dust.

divine abattoir

Let not the shower
of despair trample
me on through the dome
of divine abattoir
Let not my angst nor
grief push me to the
gates of solitude
For these sorts
are mere vanities and
wild pretension
Let not this gloom
stream forth into my dale,
where bios and zoe
makes their stand
against each selves
that keeps their flames
of desires going

All of these, let not let not,
but let the desire
of killing the bios, be my
impetus to tread inside
the dome of solitude..
Let it be the mystic flame..

Coffe with God

If He'd ask me
How I'm doing
I'd say nothing much
Just improving
My thoughts, my life
And finding reasons
To strive
To live in a place
To live and not waste
Any moment
and every event.

If He'd allow me
To ask anything
I think I would ask
Why create everything?
All You do is look at us
From above
Gaze and stare
Even if were not aware
The gift of life
Surely is a gift
But more of a curse
And we suffer from it.

We love other people
We invest emotions
But in the end You'll take them
Without any caution


That our hearts will become
Hollow
Gallons of tears will soon
Follow
The healing is not assured
Mostly there is no
Cure.

We get sick
We become evil
We destroy
And we will
Do it over and over
Again
Why create us then?

Maybe He'll just laugh
Or maybe He'd ask
What do you want?

I'll look at Him
As I give Him my mug
Words from my mouth
"Please fill my empty cup"

My Lass

Maiden Le Fair,
A.rdent sweet embrace you gave
Caressed my whole being as we
Rolled each other's lips tight.
I fell deep into your arms
Stricken with awe and enticement
Till your breath kissed mine.
I live, and
Never shall I die!
And you,
M.y sweet maid, my
Lady of the clouds,
Are the treasure, dearest
To behold!
Oh, hold me with
Zest and fervor
As we drop limp in ecstatic joy...

PARA SA INYONG LAHAT!!!

Isang natatagong kayamanan
bagong tuklas na kakayahan
Halika't alamin ang sining
na gawa ng lakas ng isipan

Minsan pa ay pasukin ntin
ang mundong gawa nila
Daigdig ng panulat at
kakaibang mga likha

Sa bawat kumpas ng lapis
ay parang isang daan pabalik sa panahon
Panahong nabuhay ang mga bayani ng kahapon

Hayan na sila!!!
Ang mga makabagong manunulat
Dugo ng mga bayaning nananalaytay sa ugat

At muling umagos ang ilog
ng natuyong tinta
Pagyayamanin ang lahat
ng dadaluyan nila

Mamumukadkad muli
ang mayayabong na halaman
Tatamis ang bunga
ng puno ng kaalaman

Mga bagong kaibigang
tatatak sa aking isipan
Mga kasamang hindi ko
kaylanman kakalimutan

Iniaalay ko ito
sa lahat ng nandito
Sa lahat ng mga taong
hinahangaan ko

At sa panahong ito
na limot na ang kahapon
Muling babangon
mga dakila ng makabagong panahon...

Hinahanap Ka Namin

Kalayaan…
tulad mo’y masuyong hangin
na humahaplos sa malikot na salamisim.
Humuhugos na daluyong sa dagat
ng bawa’t naming tagimtim.

Dahon kang kumakaway
sa tuktok ng bumbunang hinibang.
tindakan ng hapis ng mga anak
mong dantaong dinalipay.

Alimpuyong dumadarang,
pumipisan at sumisigaw
sa duguang balikat ng mga pilapil
na pinagliliyab ng sanghaya
ng mahapding paghahamok.

Piping saksing nanambitan
sa bawat kadustaan
niyaong mga kaluluwang
tinakasan na ng pita at aliw-iw;
ng mga tibok ng damdaming
pinanawan na ng ungol at pagkasing.

Hindi kami mabubuhay
nang malayo sa iyong piling.
Lingunin mo kami at yakapin.
Hinahanap ka namin.

takip silim

may mangilan-ngilang oras ko na ring binabaybay ang kahabaan ng kalayaan; di inaalintana ang patak ng ulan na sumasaboy sa aking yayat na katawan. waring isang basang sisiw na naglalakad sa kawalan. hindi ko maubos maisip kung bakit tila ako'y walang kahapuan sa kabila ng mahabang paglalakbay, tila ako'y dinadala na lamang ng sariling mga paa kung saan nito naising pumunta. tila baga may sariling pag-iisip at ako'y kanyang minamanipula at pinasusunod sa bawat kautusang nais ipagawa.

muli akong bumalik sa aking ulirat nang ako'y magpasyang sumilong at magpatuyo mula sa ngayo'y tumitila nang ulan. malamig ang paligid, malakas ang hanging dumadampi sa aking pisngi. tila isang mapagkalingang daliri na umaanyaya sa aking silid. nais kong matulog...matulog at tuluyang makalimot as makamundong realidad at mamuhay na lamang sa palasyo ng mga panaginip.

hindi ko mawari kung ano ang nais mong ipahiwatig. marami ang aking mga katanungan...mga katanungang ikaw lamang ang makpagbibigay ng kasagutan. tila isa kang unos sa isang payapang kabukirang may dalang panganib. subalit sa kabila ng kaakibat mong panganib, ako'y isang alipin na patuloy pa ring nagaantay sa iyong pagdating. subalit hanggang kailan? nais kong malaman ang layon ng minsang mong pagdating...nais kong malaman ang iyong kabuluhan.

hindi ko maubos maisip kung ikaw ba ay pawang totoong nilalang o isang ilusyon...isang tau-tauhang nilikha lamang ng aking mapaglaro at mapanlinlang na pag-iisip. nais kitang ikubli at angkinin subalit papaano?kailan? saan? marahil ay hindi ako pahihintulutan ng maramot na pagkakataon at mapagsariling tadhana, marahil ay ipagpapatuloy ko na lamang ang aking paghihintay bagamat walang katiyakan kung ika 'y muling masisilayan. marahil patuloy ko na lamang lulunurin ang sarili sa pag-asang baka dumating ang pagkakataong ako'y iyong sagipin. magsisilbi na lamang akong isang dilim na maghihintay habang ikaw na isang araw ay nagsasaboy ng liwanag sa ibang himpapawid.

gumagabi na. tila mga bituin na lamang ang nagbibigay ilaw sa daan bukod sa madalang na pagdaan ng mga rumaragasang sasakyan. tuyo na ang kaninang basang kamisetang kumakapit sa aking dibdib...tuyo na ang sapatos na kanina'y tumutunog sa bawat hakbang na itapak...tuyo na ang mga matang kanina'y naliligo sa hindi mabilang na patak ng luha. uuwi na lamang ako, marahil sa sandaling pumasok ako sa bahay ay naroon ka na at naghihintay...

Ang pangalan ko’y Pilipinas

Hindi ako si Narcisus na bida sa mga
alamat
Wal a sa akin ang kakisigan o
kagandahan
u pang sambahin… pakatitigan
ang sariling anyo sa harap ng
pinagtining na tubig-batis..

Hindi marapat.
Walang kahulugan ang linaw ng tubig
gaano man ito kalalim.
Ang titigan at sambahin
ang sarili kong anyo ay lalong
magpapabig at
sa di-matingkilang sakit at
pagkabagabag…& lt;BR>sa mga hapdi at
latay ng pagkasadlak
sa putikan

Ang sarili kong anyo’y niyurakan
ng mga anak kong nagkanulo at
nagpagahasa
sa yaman at kagandahan kong taglay…

Makik isig silang namintuho
at nagpakita ng pagpapahalaga
Huw ad na pagmamahal pala
na sa kalaunan ay pinagmistulang sisiw
na pinadagit nila sa agila…
upang busugin lamang ang kanilang
pagkahay ok
at magdusa sa gitna ng kanilang
pagpapas asa…

Ako na sarili nilang ina…
Ipinagkanulo nila upang magkamal
ng yaman na kaya ko namang ibigay sa
kanila..
Hi ndi ako si Narcisus na bida sa isang
alamat…

Ang pangalan ko’y Pilipinas.

Itim Ang Kulay Ng Bahaghari

naroon ako sa ibabaw ng bunton ng mga kalansay,
tinatanaw ang unti-unting pagdidilim ng kalangitan.
sa aking ibabaw ay may ligaw na kalapati,palipad-lipad,
ipinapahiwatig na hindi pa ako kabilang sa mga patay.

nagbabadya ng sigwa ang hampas ng hangin sa aking
mukha,sumusugat sa mga kamay na ipinanghaharang.
naroon pa rin ang kalapati,sinasagupa ang hangin...

tuluyan na ngang bumagsak ang galit ng langit,
bawat patak ay umaalingawngaw sa aking pandinig.
bawat patak ay kalansing ng nagtatagisang tabak,
tumitilamsik ang dugo sa bawat paghahamok.
humahalakhak ang lupang naganid sa dugo.
naroon pa rin ang kalapati,sinasalo ang bigwas
ng unos na sana'y para sa akin...

bumaha ang dugo sa tigang na lupa,
nanimbang ako sa bunton ng kalansay.
sinulyapan ko ang kalapati,naroon pa rin
subalit bakas na ang hirap at pagod,
naghahanap ng madadapuan ang lasog na katawan...

ibinigay ko ang aking palad upang dapuan,
subalit tumanggi,at tuluyang nagpatihulog,
humalo sa dugong umaapaw sa lupa...

mag-isa ko ngayong binabata ang hirap,
sinasalo ang dagok ng nag-aalimpuyong sigwa.
muling nanariwa ang mga dating latay
na likha ng mga lumipas na unos...

...sa pagtatapos ng bagyo,naroon pa rin ako
sa ibabaw ng bunton ng mga kalansay.
sa ibabaw ko ay naroon ang ligaw na kalapati,
may mga bahid ng dugo sa pakpak.

sa muling pagsikat ng araw,
nakatanaw pa rin ako sa kalangitan.
hindi na ang bagyo ang bumibingi sa akin,
kundi ang mga tinig ng hinagpis at hinaing.

lumikha ng arko ang mga dugo at luha sa kalangitan.
ipinikit ko ang aking mata,hindi ko nanaising makita
ang itim na kulay ng bahaghari...

Tapik Sa Balikat

Kung ang bawat pag-ibig
na may makulay na simula;
makulay din sana ang nagiging wakas,
kaysaya...
kaygaan ng pakiramdam,
kung ang bawa't pag-ibig
ay nabibigyang kaganapan.

Wala sanang panghihinayang
sa iningatang tamis ng bawat lumipas.
Wala rin sanang luhang mababakas
sa mga matang di maititig at maiharap
sa nakikiramay mong mga titig at
paglingap.

Masarap maramdaman
ang marahan mong tapik sa aking balikat.
Tapik ng pag-aalala at pagsisikap
na ipadamang nariyan ka lang...
handang dumamay sa pait na nararamdaman.

Sana dumating ang panahong
maititig ko rin sa iyo ang aking mga
mata.
Panahong ako naman ang magpapasaya...
ang magpapahid sa iyong mga luha.

Sana...
ang paglimot ay matutunan ng puso...
maampat ang luha sa mga matang namumugto.
Masumpungan sana ang daan papunta sa
iyo..
Maramdaman kung gaano ka kahalaga...

Bago ka pa mapagod.

Bago ka pa mawala.

Sana nga. . . sana nga.

Kabilang Sulok Ng Bilog

Minsan hindi nangangailangan ng bago para maging ganap na masaya. Dahil minsan kailangan gamitin mo ang lungkot para makita ang tunay na kahulugan ng kasiyahan! Sa mundng mong may lapis at papel nananangan ang paraiso na tanging lunas sa mahabang pagkakahimbing. Hayaan mong maging ganap ang lahat at doon makikita mo na bago na pala ang lahat. Gaya ng dati!!

I Will Be Your Friend

My friend
when inside you are hurting
and only I know
I wish the forces of nature
were at my command
I would reverse time
and make you smile

when deep inside you
a storm is raging
and your soul is but a boat
upon the lonely seas
I want to calm the waves
and bring you home

I am always here if you need me
to cry with you if you need me
to laugh with you
to pray with you
to run with you
to live life with you
You are my friend
I will never leave you

Love Never Fails

PTL
"Commit thy works unto the LORD, and thy thoughts shall be established."
- Proverbs 16:3

God bless and Enjoy...


"Love never fails"

Love never fails
even in a modern time
It always leads, never trails
even if there comes persecution and crime

God's Love is Infinite
It never fails, it never ends
Our God is Infinite
His Reign never ends

No matter where you may be
what time it it
Christ's Love you will see
makes your inner self more than fit

His Love is Awesome
Infinite, Unfailing and Gracious
Never arrogant or quarrelsome
His Love is Truly Precious

His Love never fails....


To God be the glory always

A friend is…

A friend is someone you can turn to.
A friend is someone who you can call your own.
A friend is someone who shows you love and respect.
A friend is someone who cares for you.

A friend is there to make you smile.
A friend is someone who makes you happy.
A friend is someone who understands you.
A friend is someone who is special.

A friend is there to support you.
A friend is always there for you.
A friend is someone who comes to you for help.
A friend is someone you can trust.

A friend is someone who loves you for who you are.
A friend is someone who will always be cherished.
A friend is someone who takes care of you.
A friend is someone who will always be your friend.

FLAME TO A MOTH

i should come with a sign
to keep you from me
cos you just won't heed their warnings
and i'm as powerless to stop you
as you are to stop yourself...
you're not the only one
held hostage by desire.

if i could, i would run
but i crave the way you flutter
and i melt against your wings
sweat on skin
and i heat up all the more
as you draw closer
eager for your kiss...

desist, dear moth!
because i cannot help myself
loving me ends tragic'lly
and it makes my blood run cold, knowing
i'd have to watch you burn
before my very eyes
under my very touch.